We spraken regelmatig af, een wandeling door het oude Gent, een terrasje doen, winkeltjes kijken, samen tv kijken, mee naar een rommelmarkt waar ik is opgestaan had. Het was echt een leuke vriendschap en we pasten ook goed bij elkaar.
Op die rommelmarkt had hij ook een vriendin van mij ontmoet. Ze hadden even met elkaar gepraat maar ik zag al meteen dat mijn vriendin hem helemaal niet zo leuk vond.
Toen hij terug naar huis ging, stak ze van wal dat ze die man niet moest en waarom ik met hem optrok.
Nu ben ik niet iemand die, omdat iemand anders iemand niet leuk vindt, ik die persoon ga mijden. Ik heb trouwens altijd al vrienden gehad die meestal mekaar niet konden luchten. Het weerhield mij er niet van om samen met hem tv te kijken.
Op een avond begon hij weer met zichzelf te verkopen. Dat hij een heel trouwe man was en dat hij heel erg lief kon zijn. Ik knikte instemmend, maar dat was blijkbaar niet naar zijn zin. Hij begon rond te lopen in de kamer, tot ik vroeg waarom hij zo rusteloos bleef rondlopen. "Zet je hier en kom naar de fim kijken."
Hij zette zich neer om een paar minuten later weer recht te vliegen en terug rond te ijsberen.
Na een hele tijd kwam hij in de zetel zitten om naar de film te kijken.
Maar achter die film was er een reeks met vrij expliciete erotische beelden.
Ik dacht "Ai, wat nu?"
Maar hij reageerde niet op die beelden. Gelukkig.
"Ik denk dat ik maar is naar huis ga. "
"Blijf je nog niet een beetje? "
"Nee, beter niet. Het is nog een hele rit voor mij en ik ben wel moe."
"Je kan ook hier blijven slapen als je wil"
"Ik denk niet dat dat zo een goed idee is."
"Op de zetel..."
"Nee, echt, ik moet naar huis. "
Tegen zijn zin stond hij op en ging met me mee naar de auto, maar in de hall, waar ook alle brievenbussen hingen bleef hij staan.
"Kijk, dat is mijn brievenbus."
Ik keek verbaasd naar de brievenbus, niet goed wetend waarom hij dit zei.
"Daar is nog plaats voor een tweede naam..."
Hij nam me vast bij mijn arm en ik wist niet goed wat hierop te zeggen.
Toen we buiten waren en afscheid namen, pakte hij mij ineens vast en kuste mij. Hartstochtelijk.
Ik ging een beetje verdwaasd naar mijn auto, stapte in en wuifde naar hem als ik doorreed.
De hele rit voelde ik mij ongemakkelijk en toen ik thuiskwam heb ik mijn mond gespoeld, mijn tanden gepoetst, mijn tong afgeschraapt en zitten gorgelen en alles weer uitspuwen. Neen, dat is niet wat je doet als de man van je dromen je kust.
Ik vroeg me af waarom ik deze reactie had. Ik voelde mij zo goed bij deze man, maar het idee om een relatie met hem te hebben stootte mij af. Ik wou alleen maar vriendschap. Dat bleek dus niet te lukken.
Als ik naar mijn slaapkamer ging stuurde hij mij een lief smsje of ik goed aangekomen was. Ik zuchtte en schreef ' Ja' terug.
Dit kon niet. Ik vroeg me af wat ik misgedaan had. Natuurlijk had ik door dat hij mij graag had en dat meer ook wel binnen de mogelijkheden lag, maar ik had gedacht dat ik duidelijk geweest was dat ik enkel vriendschap wou.
De dagen daarna belde hij me om een nieuwe afspraak te maken, maar ik wimpelde dat af.
"Ik ben verkeerd geweest om je te kussen." zei hij. "Anders had je hier al terug gestaan."
Ik zuchtte.
"Ik wil vriendschap, dat is blijkbaar niet wat jij wil. Misschien is het beter van niet meer af te spreken."
"Ik kan vriendschap doen. Het spijt mij. Stoot mij nu niet weg, dan ben ik onze vriendschap ook kwijt."
Hij vroeg om samen iets te gaan drinken, waar ik uiteindelijk ja op zei. We gingen samen naar een café waar nogal veel volk zat en gingen op de barkrukken zitten. Hij had zijn wagen op de stoep geparkeerd en hij beweerde dat dat mocht. Hij had blijkbaar de wegcode een beetje aan zijn noden aangepast. Het was zo druk dat de menigte ons steeds dichter tegen elkaar aandrukte.
Beetje lastig dat je ongewild op elkaar geduwd word en ik voelde me wel wat ongemakkelijk. Na een paar drankjes nam hij mijn hand en trok me mee naar buiten. Iets wat wel moest anders had ik daar nog gestaan. Jeesus wat een druk café.
We spraken hierna nog een paar keer af en hij hield zich aan de afspraak om vrienden te zijn. Geen brievenbusverhalen meer, geen kussen.
En sorry, ook geen kat. Dat komt nog.
Reactie plaatsen
Reacties