Ik kreeg telefoon van de man die we in deel 1 hebben leren kennen. Nog steeds over dat uitje. Nu stond mijn gedrag tegenover eten ter discussie.
Het was zo dat ik toen op een heel strikt dieet stond, want het knap moeilijk maakte om naar een restaurant te gaan, omdat er altijd wel iets tussenzat wat ik niet mocht eten. In het verleden zou ik dan maar meegegeten hebben om niet de partypooper te zijn, maar uiteindelijk zou mij dat dan weer achteruitzetten, meerbepaald: terug gewicht bijkomen. Dus had ik de rijst die voor ons beiden was, wijselijk aan hem gegeven, wat hij op dat moment helemaal niet erg vond want hij had het hele schaaltje opgegeten.
Ik begreep trouwens niet goed waarom hij daarvoor nu ineens belde, maar dan vroeg hij of ik misschien nog is wou langskomen, maar dat hij voor mij wou koken, zo kon hij alle dingen die ik niet mocht eten vermijden. Ik viel totaal uit de lucht. Vanwege zijn vorig commentaar en nu deze intro zat ik helemaal op het verkeerde pad. Het was natuurlijk wel vriendelijk van hem om me terug uit te nodigen, maar dan moest ik ook weer in dat appartement wat me angstig maakte. Uiteindelijk liet ik me overhalen, ook omdat ik tegen mezelf zei dat het genoeg moest zijn om daar als een angstig konijn te zitten en dat ik erover moest geraken.
Er is iets met samen koken. Vroeger was ik altijd erg bezitterig over de keuken. Ik wou niet dat gasten in mijn keuken kwamen en zeker niet dat ze zouden mee gaan helpen. Zelfs de afwas wou ik niet uit handen geven. Meestal dropen ze dan na wat proberen te helpen terug af en voor mij was dat opperbest. Tot ik een buitenlandse gast had, die aoluut wou meehelpen. Tomaten snijden? Peterselie in stukjes snijden? In een pannetje roeren? Ik werd haast gek van hem. Tot hij met mij begon de redeneren over waarom ik niet zou willen dat hij meehielp. Daar kon ik niet op antwoorden tenzij dat de gast niet moest meehelpen. Dat was geen reden voor de man om een tomaat te pakken te krijgen die in stukjes diende gesneden te worden. Met tegenzin gaf ik hem mijn demi-chef in opperste angst dat hij die ging laten vallen en de punt zou beschadigd worden. Maar neen, al mijn visioenen ten spijt, deed hij dat heel erg goed en het mes was nog heel. Hij begon stilletjes mijn keuken over te nemen, snuffelde in kastjes achter kruiden en toen ineens was er dat gevoel van' Dit is leuk!' Het was een soort van verbondenheid. Samen koken.
En ook hier, met deze man, was er dat gevoel van samen rondscharrelen in de keuken. Dat klinkt nu mischien als iets sexueels, maar dat is het zeker niet. Gewoon samen koken, met twee in de keuken, zoals een beetje in een restaurant maar dan veel gemoedelijker. Ik was gewoon dat mannen wachtten tot het eten klaar was en het dan opaten. Maar dit voelde als een gezamelijke hobby. Misschien een gekke opmerking, maar hij kwam me op dat momen eerder vrouwelijk over, zoiets als wanneer je in de keuken zou staan koken met je beste vriendin.
Hij kwam af met suggesties en stelde een kruid voor dat hij had geleerd te gebruiken door een zwarte vriendin en wat in de Arikaanse keuken veel gebruikt werd. Dus expermenteerden we met een mix van kruiden in de saus, hij roerde in de potjes en vroeg sommige zalen zoals hoe maak je dat of dat klaar? Dan hebben we samen gegeten en het was ineens of zijn appartement was een stuk minder grauw geworden. Als ik het zo mag zeggen, ik voelde me perfekt gelukkig op dat moment. We zaten over vanalles te praten en opeens werd het gesprek een soort van bekentenis van hem. Hij had een zware scheiding achter de rug, en kon hier maar moeilijk overheen komen. Op zeker ogenblik was hij in het nachtleven gedoken en had blijkbaar heel veel vriendinnen daar gehad, gedronken en het beest uit gehangen. Maar uiteindelijk had het hem niks opgeleverd. Hij vroeg mij om zijn verleden niet tegen hem te laten werken of dat ik hem niet zou veroordelen hierover. Hij zei ook dat het voor hem een hoofdstuk was dat afgesloten was.
Nu ben ik het gewoon dat mensen bij mij plots hun masker laten vallen en valles beginnen te vertellen. Dus ik catalogeerde deze bekentenis ook als dusdanig. Maar tot mijn verbazing ging hij verder met zichzelf te verkopen. Hij was eigenlijk een hele lieve man onder het wat ruige uiterlijk en hij was heel erg netjes en hij plaatste vrouwen boven hem...
Ik voelde al nattigheid daar dus ik zei hem duidelijk dat ik eigenlijk helemaal niet op zoek was naar een man en dat ik wel graag vrienden met hem zou zijn maar meer niet. Hij knikte. Toen ik hem vroeg of ik naar het toilet mocht en waar dat was, ging hij even mee om het me te tonen. Voor ik de kans had om te deur van het toilet te openen greep hij me bij de arm en gaf mij een blik op zijn slaapkamer, waar de deur van openstond. "Kijk, ik dek ook elke dag mijn bed op. "
Ik was sprakeloos. Hij zag mijn verwarring, verontschuldigde zich omdat hij mij eigenlijk belette om naar het toilet te gaan en ging terug naar de woonruimte.
We bleven nog een tijdje praten over koetjes en kalfjes en hij dronk twee glazen bier op de avond. Hij zei ook tegen mij dat ik als ik iets wou drinken het maar moest gaan halen in de keuken. "Doe alsof je thuis bent" riep hij nog achter me.
Dat voelde een beetje ongemakkelijk. In iemand anders zijn keuken gaan kasten en ijskasten opentrekken geeft mij altijd een raar gevoel. Ik kijk in de ijskast en hij had daar verschillende blikjes cola in staan en op het bovenste schap een aantal flesjes bier. Met een blikje cola ging ik terug naar de woonruimte.
Zijn dochter belde hem op en hij babbelde honderduit met haar. Bij mij textte ook een paar personen met mij en plots vond hij dat wat vervelend. Normaal zou ik niet antwoorden omdat ik op bezoek was bij iemand en het niet zo leuk is dat je die persoon de hele avond op jou en je gsm laat kijken, maar hij was ook aan het bellen dus waarom niet. Het voelde toch aan dat hij een beetje jaloers was op die berichtjes die ik kreeg. De verdere avond verliep vlotjes. Met een "Heb je niet is zin om in de namiddag te komen?" nodigde hij me opnieuw uit.
Daar zei ik "Ja" op.
En die kat dan? Neen, we hebben het nog niet over de kat, dat komt nog.
Reactie plaatsen
Reacties