Eén van mijn passies is fotografie. Meestal fotografeerde ik mannen.
Om één of ander reden gingen fotosessies met vrouwen nooit goed met mij. Zo was er mij ooit gevraagd om een shoot te doen voor een fabrikant van lingerie. Die gaf dan de maten en haarkleur van de dames die hij wilde zien voor zijn collectie.
Allereerst moest je dan de juiste maat vinden. Als ze een C- cup vroegen, was een A- cup model niet goed. Ik moest dus modellen vragen. En dan kreeg ik opmerkingen als: "Ik wil wel niet in mijn ondergoed poseren." "Kan je door die BH doorkijken? " "Is dat naakt? " Ik heb toen van puur miserie door de opmerkingen van de dames die opdracht afgezegt.
Mannen daarentegen kunnen eerst wel wat argwanend zijn, maar na een tijdje voelen de meesten zich erg comfortabel en is het ineens geen issue meer of ze hun broek moeten uitdoen of niet. Bij mij is het erg simpel. Ik blijf van het model af. En er moet niets. Als ik iets voorstel en ze voelen zich er niet goed bij, dan hoeft het niet. Ik ga niemand pushen of dwingen. Neen, dat zie je gewoon op de foto's.
Maar dan is er wel de vraag wat die mannen in gedachten hebben. Als de vraag gesteld wordt of ik ook naakt ben, dan gaat de sessie niet door. Ik praat met mijn modellen en alleen as je voelt dat het goed zit kunnen we boeken voor een fotosessie.
Zo ging ik langs bij een man die foto's had opgestuurd naar mij. Hij was wat ouder maar had een opmerkelijke mooie spiermassa en daar was ik naar op zoek.
Hij woonde egens op een afgesloten terrein waar blijkbaar bewaking was. Zoals gewoonlijk vond ik het niet. De Gps wou niet meewerken en ik belde hem op. Hij gaf me aanwijzingen en uiteindelijk vond ik het domein. Hij had doorgegeven dat ik kwam, dus ze deden ook de slagboom open. Hij stond buiten te wachten, wat het veiligst is bij mij , want een gevoel voor richting heb ik niet. Ik herkende de man van zijn foto's en reed op zijn oprit. Het huis was klein, maar zeer ordelijk en een pelletkachel maakte het zeer aangenaam om er te zitten.
Hij zette zich naast mij in de zetel en antwoordde op mijn vragen. Op mijn vraag of hij nog altijd blokjes op zijn buik had, deed hij meteen zijn hemd open en liet zijn buik zien. Hij stond recht, deed het hemd helemaal uit en liet zijn rug en spieren zien. Hij was heel rustig, vriendelijk en leek me erg professioneel. Hij deed zijn hemd teug aan en liet het openhangen.
Nu wou ik ook weten of hij wat gevoel voor ritme had want ik zocht ook mannen die wat konden dansen. Hij grinnikte en zei:"Ik denk wel dat ik wat gevoel voor ritme heb."
"Hoe zou je dat omschrijven, een beetje ritme, een beperkte danservaring, of langere tijd een opleiding gehad?"
"Ik heb opgetreden."
Aha, dat was interessant. "Welk genre?"
"Ach ja, zowat vanalle genres he. Ik zou niet weten hoe ik dat moet omschrijven."
Ik wijs naar de open plaats achter het koffietafeltje en zei: " Laat is iets zien."
Hij twijfelde even en ik dacht dat hij een beetje overdreven had met zijn 'optredens'. Dat wordt niks dacht ik.
"Je wil het zien hoe ik dans? Wat ik dans? "
Een beetje geërgerd zei ik "Ah, ja. Ik zou het graag zien."
"Mag ik muziek opzetten? "
"Als je dat bij de hand hebt, natuurlijk."
Hij ging naar een kast, haalde daar een cassetebandje uit en stak het in een recorder. Met de eerst tonen van het bandje had ik door dat het een stripper geweest was. Hij kon zich inderdaad goed bewegen en voor ik het wist zat hij schreilings op mijn schoot en duwde hij zijn kruis in mijn neus.
"Ik denk dat dat voldoende is."
Hij bleef op mijn schoot zitten en zei: "Ik kan het nog he"
Ik deed of het de meest normale situatie was, dat hij in zijn onderbroek op mijn schoot zat voor een interview.
Ik was blij dat hij de muziek afzette en naast me kwam zitten. "Moet je nog meer zien? Slipje ook uit?"
"Neen, dat is niet nodig, dank je."
"Weet je , ik heb er geen probleem mee, oud of jong, mooi of lelijk, dik of dun, ik pak ze allemaal alshet moet. "
Ik kuchte even over deze vrij overbodige opmerking en vroeg me af onder welke noemer hij mij zette.
Ik noteerde zonder verpinken zijn gegevens op mijn blad met aantekeningen en gaf hem een hand.
"Als ik iets heb wat past voor jou, contacteer ik je. "
"Ok Baas."
Ik moest lachen met zijn opmerking en ging naar buiten. Hij wuifde vanop zijn oprit. Zijn broek had hij aan, maar in bloot bovenlijf.
Na wat moeite lieten ze me ook van het domein af en kreeg ik een sms. 'Ik doe alles wat je vraagt. "
Ik moest gimlachen met zijn berichtje.
"En voor de Baas is het altijd gratis."
Jezus, waarom heb ik dit altijd voor?
Ik stuurde hem terug: 'Thanx, als ik mij echt niet meer kan inhouden, zal ik je bellen.'
Dan vroeg ik mij af of hij doorhad dat dit sarcastisch bedoeld was. Ik en mijn grote mond....
De smiley die hij terugstuurde liet uitschijnen dat hij het niet doorhad. Of misschien toch wel?
Ik heb het niet kunnen weten. De opdrachten waren net niet zijn profiel en we hebben nooit samengewerkt.
Reactie plaatsen
Reacties