Dit is een hele tijd geleden, toen ik op zoek was voor vertegenwoordiging van onze juwelen. Ik had een man leren kennen die interesse had om agent te worden voor UK. Na heel veel besprekingen, hadden we afgesproken om met zijn bedrijf een aantal vergaderingen te hebben en hij nodigde mij uit om bij hem thuis te logeren om niet te veel tijd te verspelen met onderweg zijn. Hij had een huis, zei hij, met verschillende slaapkamers, ik zou dus kunnen kiezen waar ik zou slapen.
Nu had ik in het verleden al in de meest bizarre omstandigheden op plaatsen gelogeerd, dus ik had daar niet zo een probleem mee.
De man woonde in Londen en zijn bedrijf was ook daar slechts een paar straten vanwaar hij woonde. Prima geregeld.
Nu had ik een auto die vol met blutsen zat. Ha ha, hoor ik de mannen al denken, een vrouw aan het stuur...Niks van, geen enkele bluts was van mij.
Ik had de auto gekocht na een aanhoudende serenade van mijn toenmalig lief die vond dat ik in een te hoge prijsklasse aan het zoeken was voor een tweedehands wagen. Zo kwam ik op het punt dat ik echt begon te zoeken naar een hele goedkope wagen. En dat was deze. Of het nu een vrouw was of een man die ermee gereden had, blijkbaar had de persoon geen goed inzicht van afstand, want werkelijk aan alle kanten zaten blutsen. Geen serieuze blutsen. Het was duidelijk een parkeerblutser geweest. Dat maakte de auto goedkoop, maar het was ook een hele degelijke wagen. Ik was er meteen weg van. Erger nog, ik wou die auto niet meer kwijt. Maar aan de overtocht naar de ferries dacht men daar klaarblijkelik anders over. Met een gestrekte vinger duidde de agent aan waar ik naartoe moest. Controle. Ik moest de wagen stilleggen en uitstappen.
Een beetje verder stond een dame te krijsen omdat haar koffers open lagen op de grond en men blijkbaar nog verder ging met de controle.
Bij mij kwam men met : de hond. Ze lieten de hond rond me wandelen, deden hem zijn neus in mijn kruis steken terwijl ik met mijn armen en benen open moest gaan staan. De krijsende vrouw in mijn ooghoek bleef krijsen en ze trachtte haar koffers met veel tumult en drama uit de handen van de controleurs te halen.
Nu gooiden ze de hond in mijn auto, wat ik al niet zo leuk vond. Slebberend ging de hond zijn gang.
Een andere man deed mijn koffer open. Daar stonden mijn koffers in, met een koffer met juwelen. Hup die hond in mijn koffer met juwelen. Ik werd er zenuwachtig van omdat ik niet wou dat die hond in mijn koffer zat. Mensen gaan nadien die juwelen passen en stel je voor dat hondenhaar aan die plastic zakjes ging plakken. Dat zou me een eeuwigheid duren om die eraf te prullen. De agenten merkten mijn zenuwachtigheid op en nu moest ik zeggen hoeveel cash ik bij me had en het op de kap tellen terwijl ze toekeken. Ze vonden ook die juwelen verdacht. Moest ik daar een vergunning voor hebben? Had ik uitvoerdokumenten? Voor wie was dat....Ze wilden mij precies daar houden. Ik moest het adres opgeven naar waar ik ging en mijn gps laten horen dat die ook daar naartoe wou gaan. Na heel lang wachten bleek dat alles in orde was en werd ik een goede reis toegewenst. Ondertussen was die ferry natuurlijk weg en moest ik een andere nemen. De krijsende vrouw mocht ondertussen ook beschikken en was nu vervangen door een mijmerende jongeman die overal eens moest over nadenken.
Ik kon ondertussen met een gerust hart zeggen dat ik geen drugs of wapens vervoerde.
Ondertussen was ik in UK van de ferry afgereden. Ik belde mijn agent om te zeggen dat ik opgehouden was en later zou zijn. Dat was geen probleem voor hem.
Dan nog een paar keer verloren gereden, daar heb ik een patent op, sorry. Ik was compleet kapot en ging een broodje eten. Ik was enorm duizelig en besloot even te rusten op de parking. Terug gebeld naar mijn agent, die was nog altijd braaf aan het wachten.
Ik keek in mijn handtas en keek nog eens naar de ring die ik er in zitten had. Ach ja, dat had ik nog niet verteld. Mijn agent had me gevraagd een gouden verlovingsring te maken met een steen in. Hij had de ring al betaald, maar wou absoluut dat het eerste order dat van hem zou zijn. Ik deed helemaal niet in gouden ringen, maar hij was zo gek enthousiast, dat ik heel erg veel moeite gedaan heb om die ring te maken. Hij ging zijn vriendin ten huwelijk vragen en het moest allemaal geheim zijn. Prachtig toch, zo een verliefd koppeltje, niet? Ik hoopte maar dat de ring zou passen. Hij had getracht aan de hand van een ring van haar te meten hoe groot haar vinger was. Hopelijk was het goed.
Eindelijk kwam ik bij hem thuis aan. Na hem gebeld te hebben, mompelde hij slaperig dat hij kwam. Hij liep de oprit op in een zwarte lange broek en een wit onderlijfje. Hij deed teken van stil te zijn en waar ik moest parkeren. Als ik de wagen afzette, deed hij de deur open met een brede grijns. "Ik dacht echt dat ik je niet zou zien."
"We hadden toch een afspaak? "
"Ik had je 4 uur eerder verwacht."
"Het spijt me ten zeerste, ik ben bij de controle geroepen en heb mijn boot gemist. En langer onderweg geweest dan de gps me had wijsgemaakt"
"Geen probleem, je bent er "
HIj haalde braaf mee de koffers uit de wagen en droeg ze naar boven.
Voor ik het wist stond ik in een kamer met een bed, een paar zetelstoeltjes en een tafel.
"Je kan kiezen, het bed of zo een zetelstoeltje."
"Je had toch verschillende slaapkamers?"
"Ja dit is de slaapkamer."
Ik smeet mijn tas op de vloer naast het zetlstoeltje. Ik was kapot, het was midden in de nacht en ik had geen zin om hierover te beginnen zagen.
"Laat ons gaan slapen en morgen spreken we verder."
Hij viel om in zijn bed. "In die kast daar kan je een deken enzo vinden. Slaap ze."
Ik ging in mijn zetel zitten met een deken dat ik uit de kast had gehaald. Dit ging weer een avontuur worden, ik had het al door.
De nacht was kort en eindigde in een "Koffie of thee?" van mijn agent die grijnzend voor me stond.
Ik krabbelde overeind uit mijn zetel. Geradbraakt was ik.
"Iets fris? "
"Cola, fruitsap, water."
"Cola, cola, cola" zei ik, mijn hoofd vasthoudend.
Hij hupte de kamer buiten, om een tijdje later met een flesje cola terug te komen.
"Als je je wil opfrissen, de badkamer is twee verdiepen hoger. Je moet daar niks laten kiggen, want de badkamer is gemeenschappelijk."
Eén geluk was dat er een slot was op de deur van de badkamer. Voor de rest....
Wanneer ik terug de kamer in kwam, was mijn agent in supermodus. Hij was het bed aan het opdekken en ik zag dat mijn deken ook al opgevouwen was. Hij zette een bril op. Kwam met wat papieren boven en zei dat we straks een afspraak hadden. We gaan ook even naar mijn firma, dan heb je dat ook gezien.
"Ja is goed. "
Hij wreef over zijn hoofd. " Ligt mijn haar goed?"
Ik schoot in een lach en zei: "Het ligt perfect."
Hij keek in de spiegel en streek over zijn kale kop. "Mister handsome." grijnsde hij naar zijn spiegelbeeld. Zijn spierwitte tanden in schril contrast met zijn donkere huid.
De telefoon ging. Met heel veel enthousiasme riep hij dat dit zijn tante was en dat ze dag wou zeggen tegen mij.
Ik begon nog met: " Maar ik ken je tante helemaal ni...."en had de hoorn al tegen mijn oor.
De dame was overduidelijk familie van hem want ze deed alsof ik de long lost relative was en ze was super blij.
Nadat hij de hoorn terug had overgenomen, hoorde ik zijn tante nog gillen wat een leuk meisje ik was.
Ik nam mijn tas en haalde de ring eruit. "Hier, je bestelling."
"Ohh, wat mooi. Denk je dat ze hem mooi gaat vinden? "
"Als ze hem niet mooi vind, is ze je niet waard." zei ik met een klop op zijn schouder.
Hij bleef naar de ring staren en zei "Ja dat moet wel."
Reactie plaatsen
Reacties