lk was op date met Paul, mijn latere echtgenoot. We waren, sinds we allebei graag dansten, naar een dancing in Antwerpen gegaan. Daar speelden ze echt wel keigoede muziek, maar het was de tijd dat het nog niet verboden was om te roken in uitgaansgelegenheden en in die club was het nu toch wel heel erg met de rook. De nevel was zo dik, dat je er haast een gat in kon snijden. Maar wij waren altijd vroeg om te gaan dansen en gingen ook redelijk vroeg terug naar huis.
Het was de tijd dat Paul, op vraag van zijn vader, zijn auto ingewisseld had voor een wit camionetje, waar ook mee geleverd werd voor de bakkerij. Soms was dat niet zo meteen de juiste keuze, zeker niet als je in avondkledij voor een bal uitstapt uit die ' werkbak.' Meestal kon je dan ook nog genieten van de geur van gebakken brood, want zelfs als je alles uitkeert, die geur blijft aan je plakken, ook na het uitstappen.
Nu roken we naar cigaretten. Allebei fervente niet-rokers hadden we last als we uit de dancing kwamen. Mijn ogen prikten en Paul had ook last van zijn ogen. Wrijven hielp niet en de geur van oude pistolets hielp ook niet.
Knipperend kijkt hij naar mij en zegt: "Wat een rook daar, heb jij nu ook zo een last daarvan? "
Ik knikte.
"Vind je het erg dat ik even mijn ogen dichthou en wat bekom van die rook voor ik doorrijd?"
Ik knikte dat dat goed was. Je moet nu ook niet vragen voor accidenten en als je niet goed uit je ogen kijkt, zit dat er altijd in.
Dus Paul laat zijn voorhoofd op zijn stuur rusten en doet zijn ogen dicht.
Ik blijf braaf naast hem wachten tot hij vertrekt.
Maar ik had ook wel afgesproken wanneer ik thuis zou zijn en Paul zat nog altijd onbeweeglijk in dezelfde houding. Ik fluister zijn naam." Paul?"
Geen reactie.
Ik por met mijn vinger in zijn zij."Paul?"
Opnieuw geen reactie.
Dus wat harder: "Paul!"
Geen beweging in te krijgen.
Ik dacht op zeker ogenblik dat hij dood was. Wie blijft er nu onbewogen zitten als je zijn naam ondertussen roept en hem aan zijn schouder en zijn zij zit te prikken met je vingers?
Paniek...wat doe ik? Er waren nog geen gsms, het was midden in de nacht en ik moest naar huis.
In paniek schud ik hem door elkaar. Hij schrikt ineens wakker en schrikt dan dat hij mij ziet. Blijkbaar was hij helemaal in dromenland en zich totaal niet meer bewust van zijn omgeving. Naar adem happend zat hij naar mij te kijken.
"Wat is er gebeurd?"Hijgde hij. Dan kwam alles terug. Rook, disco, even rusten....
Belangrijke les: als je lief een bakker is, laat hem dan niet te lang rustig zitten...ongeacht de omgeving of de houding waarin hij zit. Ze vallen in slaap.
Reactie plaatsen
Reacties