Red

Mannen en auto's. En vrouwen die achter mannen aanzitten omdat ze in een mooie wagen rijden. Dat had de titel kunnen zijn.

Maar dat is em niet...

Ik had een man beet op een internetsite en de man zei te pas en te onpas dat hij een BMW had. Persoonlijk kan me dat nu niet veel schelen, maar aangezien ik op datingssites zat voor research...tja daar kon ik nu niet aan weerstaan. Dus moedigde ik de man aan om over zijn auto te praten en dat lukte waanzinnig goed. 

Best geen onaardige man, maar het auto-gehalte lag wel erg hoog. Dus dacht ik van me op te stellen als gold-digger en de man vond dat blijkbaar opperbest. Ik deed me ook een beetje dom voor en dat was nog een geslaagdere mix voor de man. 

Hij stuurde een foto naar me op waar hij een crème kleurige broek aanhad en een blauwachtig hemd. Niks speciaal, netjes. Geen lelijke man, ook niet waanzinnig knap...gewoon, maar MET auto. Het lag er echt met een dikke laag op dat de man zich trachtte te verkopen door middel van zijn auto. 

We hadden gesprekken met ooh en aaahhh's over de auto en verder niet teveel echt inhoudelijks. Tijdens één van deze gesprekken vroeg hij mij of ik breeddenkend was. Ja, dat vond ik wel van mezelf. Want hij had al wel is iets gedaan...dat hij niet meteen aan iedereen durfde vertellen. Na wat rond de pot gedraai, kwam het eruit. Hij had al is een keertje zo een een zacht vrouwenonderbroekje aangetrokken en daarmee thuis rondgelopen. En of ik nu geschokkeerd was? 

Neen, dat was ik niet. Ik vind, en dat is nog steeds mijn mening, dat iedereen moet doen waar hij of zij zich goed in voelt. Dus als hij dat om één of andere reden leuk vindt of spannend of erotisch, ja wat kan dat kwaad? 

En onze gesprekken gingen verder. Wat ga je eten? Wat heb je gedaan vandaag? Best een aardige man. En toen vroeg hij of we samen iets konden drinken. In die tijd ging ik heel erg graag naar de bioscoopomgeving. Je had daar ook een breed aanbod van tavernes en eetcafé's en ik kende mijn weg in de meeste. Ook leuke terasjes dus voor elk wat wils. 

Hij was blij dat daar ook een grote parking was en dan kon ik ook meteen zijn auto is zien. Ach ja, de auto, daar kunnen we geen neen tegen zeggen. 

Ik had natuurlijk zijn auto al gezien op foto, maar waar spreken we juist af? We bedisselden alles en tijdens dat gesprek vroeg hij me of ik er iets op tegen had dat hij iets in het rood zou dragen.  Ik zei dat hij moest aandoen waar hij zich goed in voelde en zeker niet zichzelf anders voordoen. Als hij graag een rode broek of shirt draagt, wat kan mij dat nu schelen? 

Sommige mensen hebben dat niet graag gaf hij als antwoord. Ik zei dat ik niet sommige mensen was en dat hij kon aandoen wat hij zelf wou. 

Dan kwam de bewuste dag. Ik zag hem komen aanrijden in zijn auto en hield hem in het oog zodat ik hem niet zou missen. De deur van zijn BMW ging open en hij had niet gelogen...hij had iets rood aan.  Maar het was geen broek of hemd...het was een jurk, compleet met rode hoge hakken en een donkere pruik en oorbellen en handtas...

Ik vind nu wel dat ik breeddenkend ben, maar hier viel mijn mond toch van open. Hij kwam op me afgestapt met de elegantie van een gebroken gazelle. Je zag echt van mijlenver dat dit een man was in vrouwenkleren.  En ik stond voor mijn favoriete taverne en hij gaf me en plein public een kus op mijn kaak. Hij draaide nog eens rond voor mij om zijn hele outfit te laten bewonderen. 

Ik stond voor het eerst in mijn leven als aan de grond genageld en denkend om mij om te draaien en naar huis te gaan. Maar ik vond het zo erg voor die man. Die had zich nu zo opgesmukt en blijkbaar zijn best gedaan...Met lood in de schoenen wees ik de taverne aan op zijn vraag waar we moesten zijn. 

We zijn binnen gegaan en hebben iets gedronken en ik dacht dat heel die taverne naar mij zat te kijken. Nu was ik altijd wel te vinden voor één of andere stunt en met een man uitgaan verkleed als vrouw stond al meerdere malen op mijn lijstje van done that. Toch was dit anders. Misschien omdat het zo overduidelijk was dat het een man was, ik weet het niet. Het voelde hoogst ongemakkelijk aan en ik bedacht dat ik hier nooit meer binnen zou durven gaan.  Ik zag al voor me dat mensen me zouden aanspreken over deze date. Ik had dit ook helemaal niet verwacht. Misschien was het dat. 

We zijn buiten gegaan en ik heb hem een hand gegeven. Naar zijn auto zijn we niet gaan zien, hij vroeg het me ook niet. 

Ik denk dat we allebei begrepen hadden dat dit het  niet was. 

Het heeft wel even geduurd, maar ik ben toch terug naar die taverne gegaan later. Niemand heeft mij aangesproken.

Ik vertrouw wel geen mannen meer die zeggen dat ze vrouwenondergoed aandoen.