Deep Love

Ik had een man leren kennen op het internet. Sprak Engels, woonde in Londen. Leuke man, legde de nadruk nogal op het feit dat hij ging voor 'Deep Love'. Ja ze hebben alemaal wel een stelling die ze verdedigen...

Tot hiertoe was deze man dus erg vriendelijk en leuk om mee te praten. Op zeker ogenblik moest ik naar London om verschillende klanten te spreken. Ik combineerde ze waardoor ik met de subway zou moeten reizen, met taxi en te voet. Maar ik moest ook een koffer meenemen met zilveren juwelen en stenen, en natuurlijk ook mijn handtas. 

"Heb je niemand nodig om je koffer te dragen? " grapte de man online.

Ja dat kon ik eigenlijk wel gebruiken. 

"Ik kan verlof nemen en met jou meegaan als je dat graag zou hebben. Maar dan ga je toch dineren met mij?"

Zo begonnen we de reis te plannen. Hij zou me opwachten aan het station en dan samen ontbijten en dan zou hij met mij een plaats gaan reserveren om te blijven overnachten. 

"Als je de volgende keer naar Londen komt, kan je bij mij blijven overnachten, nu is dat wat moeilijk want ik ben met renovatiewerken bezig en de logeerkamer is niet vrij."

Dat was geen probleem voor mij. Dus ik boekte de reis, maakte de afspraken en hield tijd vrij om met hem te gaan dineren, dan zou ik blijven overnachten in een hotel en zou hij in de voormiddag nog naar een nieuwe potentiële klant gaan en mij terug afzetten aan het station.

Zo gezegt, zo gedaan. Ik arriveer in Londen en daar staat inderdaad mijn date op me te wachten met een brede smile.. 

"Mag ik je een kus geven? " vroeg hij vriendelijk en kuste me op mijn kaak. 

Hij troonde me mee naar een café aan het station, waar hij me een muffin en een fesje cola haalde. Hij had al ontbeten.

Terwijl ik de muffin verorberde bleef hij praten, dat het zo leuk was mij te zien, en dat hij voor diepe liefde ging. Hij vond me zo mooi en lief. Allemaal goed en wel , maar hij pushte wel heel erg. Alsof hij wou dat ik sneller kauwde of zo.

Eens uit het station vroeg hij het eerste adres. Hij zocht voor een taxi en zette mijn koffers ( ja nu had ik nog ééntje om te overnachten) in de auto. "Ze hebben me net gebeld van het werk, ze vinden iets niet. Ik moet daar even binnenspringen. Maar je kan al die klant doen en dan spreken we af waar ik je terug oppik en dan gaan we samen dat hotel zoeken. "

Verbaasd kijk ik naar hem:" Ik dacht dat je vrij genomen had? "

"Ja dat heb ik ook, maar er zijn een paar problemen en ik moet ze even helpen."

Je staat dan mooi voor blok. Niks aan te doen. Ik stap in de taxi, ontmoet mijn klant en ga terug naar de plaats van afspraak.

Ik stond wat te wachten op hem en maakte me kwaad dat ik beter alles alleen gepland had. Waar zat die nu toch? Een half uur later telefoon, hij was onderweg. "Ja zo druk, ze kunnen hem niet missen."

Hij stelde een B&B voor en we gingen samen ernaartoe om al een koffer af te zetten en de kamer te boeken.

Dat gedaan zijnde gingen we naar de subway. Hij toonde me waar ik moest zijn en waar het kaartje kon gekocht worden. Maar hij kon spijtig genoeg niet mee, want ondertussen hadden ze alweer gebeld vanop kantoor en hij moest er terug naartoe. 

Eén keer dat kan nu, maar op zo een korte tijd nog is terug moeten naar kantoor....dat vond ik raar. Ik begon te bedenken dat hij misschien helemaal geen verlof had genomen, maar gewoon aan het werk zou moeten zijn.

Ik was helemaal niet blij dat ik alleen in die subway zat. Ik droeg een serieus bedrag in mijn koffer en had geen zin om overvallen te worden. 

Alles ging goed. Ik bereikte de klant, deed zaken met de klant en vond mijn weg terug. Ondertussen was het lunchtijd en ik ging ergens een broodje eten. 

Dan kreeg ik telefoon dat ik maar naar de B&B moest gaan. Hij zou later naar mij komen. Er zat een heel stuk tussen de volgende afspraak, dus ik wou even rusten in de B&B en dan de laatste klant voor de dag doen met de taxi. 

Terwijl ik lag te rusten op bed, komt mijn date eraan sleffen. 

"Sorry sorry sorry, dat het zo moet lopen, maar zie je, je kan het ook alleen."

"Ja natuurlijk kan ik het alleen. Het zou alleen veiliger en aangenamer zijn met iemand die me vergezelde."

Mij op het bed zien zitten was blijkbaar enorm opwindend voor hem. Hij kwam naast me zitten en begon me te kussen. Hoe was het nu ook weer? Ja hij ging voor diepe oprechte liefde....

En dan begon de ruzie...over een condoom, die hij niet wilde gebruiken omdat hij dat nooit deed. Prachtig, nu had ik helemaal vertrouwen in hem. De vrijpartij ging niet door en hij trok een lelijk gezicht. 

Ach en nu belden ze toch opnieuw van het kantoor zeker. Zo erg als ze je niet kunnen missen. 

"Waar spreken we af om te dineren? "

Ik was verbaasd dat hij nog wou gaan dineren, maar we spraken een tijd en plaats af. 

Ik mocht terug helemaal aleen naar de volgende klant. Dat ging met de taxi en was snel. Zo snel dat ik de klant van de dag erop belde of ik vandaag mocht komen. Die zei ja en voor ik het wist stond ik terug aan de B&B. 

Opgefrist stond ik op hem te wachten. Hij was al meer dan een uur te laat en nam zijn gsm niet op. Wat nu weer...overuren op het kantoor? Wat een bal gehakt. 

Ik heb toen een mooi Italiaans restaurant uitgekozen en ben daar gaan eten, heb gesproken met de chef, een aangename babbel gehad met een paar klanten van de zaak. Heel de avond geen teken van leven van mijn date. 

Toen ik buiten kwam, schoot mijn gemoed vol. Ik vond dat ik behandeld was als een soort van vies beest. Die man zat vol met leugens. Geen reden om hier te bijven. Ik ging mijn koffer ophalen van de B&B, checkte uit en nam een andere trein. Ik wou daar gewoon weg. Ze rekenden mij een serieuze annuleringskost aan, maar ik wou naar huis. 

De dag erna belt mijn date, in de veronderstelling dat ik nog in Londen ben en vraagt of ik goed geslapen heb. 

Ik onderbrak hem. "Ik ben niet meer in Londen. Ik heb op jou staan wachten, maar je had zelfs de goedheid niet om me even iets te laten weten. "

"Je wist toch dat ik niet bij je kon blijven slapen?"

"Het ging niet over blijven slapen, het was het diner dat we besproken hadden. " 

"Ach ja, maar ik moest ineens thuis gaan eten. "

"En je woont alleen?"

"Ja"

"Eigenaardig en wie belde je dan? De kat? "

"Heu...."

"Laat ik is zeggen wat ik denk. Ik denk dat je gewoon ergens een vrouw heb zitten, die wil dat je 's avonds bij haar eet. Je hebt helemaal geen dag vrij genomen en heen en weer naar je werk gelopen om niet te laten opvallen dat je er gewoon niet was. Je hebt mij behandeld als een hond en dat vergeet ik nooit meer. En stop maar met je gezever van deep love. Alleen al komen dineren had al leuk geweest. Ik wens je nooit meer te spreken.

Hij heeft geen kans meer gehad om ergens een excuus voor te verzinnen. Idioot.