Koi 1

Waarom moeten al jouw lieven nu eruitzien als filmsterren? 

Ik hoor het mijn moeder nog zeggen.  Ja, dat wist ik wel dat gewone of lelijke mannen dikwijls veel beter van inborst waren. Maar als je dan opzijgeschoven of geghost wordt door een lelijke man, doet dat voor mij nog veel meer pijn. Bij die mooie heb je dan tenminste een mooi uitzicht gehad. 

Maar oké, in het kader van mijn research en het advies van mijn moeder aannemend, trok ik naar het departement 'gewone' mannen. Op het internet weliswaar. Daar ontmoette ik een gewone man, arbeider en in het bezit van een vijver. 

Hij had me foto's gestuurd van zijn Koi's en die waren echt fantastisch. We babbelden over vanalles met ekaar en het was best aangenaam. Dan vroeg hij me of ik wou gaan dineren met hem. Daar zei ik ja op. 

Hij had een hele mooie taverne uitgekozen en het voelde echt wel goed aan om met hem te dineren, het gesprek was leuk, het gezelschap was leuk, het eten was zeer lekker. En nadien zijn we naar zijn vijver gaan kijken. Die benam bijna volledig zijn tuin. Je moest echt langs de kant schuifelen om voorbij de vijver te komen. Maar wat een prachtige vissen. Hij had zelfs speciaal een hele witte Koi gekocht en die naar mij vernoemd. Ja, die man was echt wel heel erg attent. De vissen vogenden hem als hij naast de vijver liep en kwamen massaal bedelen als hij iets lekkers in zijn hand hield en ze aanriep. 

Er was ook een leuk zit plekje met boeddha's enzo en we gingen daar nog wat napraten. Hij had zelfs onthouden dat ik van pinguins hield en hij had me een pluchen pinguin als sleutelhanger cadeau gedaan. Kijk zoiets apprecieer ik nu, dat die zijn tijd in mij gestoken heeft om iets leuk voor me te doen. Dat hoeft niet duur te zijn. Gewoon zeggen ik wil dat voor je doen. Ik heb tot op vandaag trouwens mijn sleutels aan die pinguin hangen. 

Nu het vervolg. Na deze heerlijke dag ging ik naar huis. Eens thuisgekomen belt hij mij op. Ik zou nu eigenlijk aan de lezers moeten vragen wat zei hij toen? Echt, het is niet wat je verwacht. 

Hij zei dat hij mij heel erg leuk vond maar dat hij toch niet verder met mij kon, en dit omwille van de afstand. En er was dan ook nog een beruchte tunnel waar je altijd in de file staat als je erdoor moet en daar had hij een hekel aan. 

Tja, die man had de hele dag goede punten aan het scoren geweest en nu krijg je ineens dit out of the blue. 

"Maar je wist toch waar ik woonde? "

"Ja dat wist ik , maar ik denk dat ik me nu pas realiseerde dat dat met die tunnel en die afstand ...neen ik moet hiermee stoppen. "

"Ik kan toch ook meer naar jou komen als jij naar mij? Dan hoef je helemaal die tunnel niet te doen."

"Sorry, het is voor mij ook moeilijk, maar ik heb mijn beslissing genomen en ik kan niet daten met iemand van rond Antwerpen."

"Ja, ok dan, als je het zo beslist hebt...."

Na nog een sorry legde hij de telefoon in. 

Ik kon het niet goed vatten. Dit was toch al te gek? 

Toch kwamen de gesprekken terug. Korter weliswaar, maar fotos van zijn witte vis die mijn naam had werden regelmatig doorgestuurd. Tot ik zagk op het internet dat hij een lief had. En waar was hij met zijn lief naartoe gegaan? Naar Antwerpen. Een daguitstap. Daar moet je dan ook voor door die beruchte tunnel. En dan zijn keuze....ken je dat als je een foto ziet van iemand met zijn nieuwe lief en het is jouw ex of je hebt een date gehad met hem en die is dan in de verste verte niet wat jij bent of wat jij kan...En niet in de positieve zin...

Tja, niks aan te doen, de tunnel zal minder erg geweest zijn om hem voor haar te passeren zeker. 

Maar ik probeerde er me niet te druk over te maken. Je kan niemand dwingen tot iets, is het niet?